Bij de les
Sinds een jaar geef ik les op Zuyd Hogeschool. Mijn didactische avontuur startte in november 2019, dus ruim voor Covid-19. Anderhalve dag in de week amuseerde ik me met studenten die meer over mijn vak wilden weten en de rest van de week stoeide ik met live communicatie vraagstukken voor onze klanten bij Eventief. Ik vond het leuk om te doen en een toffe combinatie. Inmiddels is door Covid-19 het lesgeven op Zuyd Hogeschool mijn hoofdbezigheid en hoewel ik soms nostalgisch terugkijk op de successen van Eventief, heb ik het ook nu weer prima naar mijn zin. Ik heb me ook moeten aanpassen. Zo kan ik bijvoorbeeld niet meer reizen wanneer ik maar wil en ik moet erg wennen aan alle systemen van Zuyd. Moodle, Zuydnet, Onstage, Osiris, Urkund en dan vergeet ik er vast nog een paar. Toch overheerst een positief gevoel.
Apetrots
Om te beginnen ben ik als alumnus van mijn eigen opleiding apetrots dat ik er nu zelf docent ben. Een leuke bijkomstigheid is dat er nog een aantal docenten werkt waar ik zelf les van heb gehad. Knap vind ik het! Ze zijn energiek en bij de tijd. En hier en daar kijk ik smachtend naar hun goed gevulde rugzak met ervaring en kennis. Mijn hemel wat kan ik veel van hen leren. Vooral bij het begeleiden van stagiaires.
Op de tweede plaats ben ik bijna overweldigd door het warme bad waarin ik terecht ben gekomen. Wat een groep behulpzame, geïnteresseerde en intelligente mensen zit daar bij elkaar. Onze directeur had gelijk toen hij me vertelde dat het docententeam een hechte community is.
Ik moest wennen aan het feit dat er van alles voor me geregeld én betaald wordt. Iedereen in loondienst zal zeggen: “maar dat is normaal". Nou; ik was verbaasd toen ik begreep dat het etentje aan het eind van het jaar voor me betaald werd. Verder mag ik “in de baas zijn tijd" allerlei cursussen en opleidingen doen en toen we met z‘n allen massaal vanuit thuis moesten lesgeven, kregen we een vergoeding om de thuiswerkplek aan te passen.
De nieuwe generatie is fantastisch
Het leukst vind ik het contact met de jongelui. Wat krijg ik daar energie van! Zelfs online. Misschien heb ik geluk en heb ik alleen maar aardige studenten, maar wat een fijne generatie dient zich aan. Zeker; ze weten wat ze willen en we moeten allemaal wennen aan uitspraken als: “ik vind mijn work-life balance heel belangrijk". Want dat is mijn generatie niet gewend. Wij zijn opgevoed dat je vooral leeft om te werken en dat van hard werken nog niemand is doodgegaan.
Desondanks vind ik de twintigers van nu fantastisch. Ze zijn ambitieus, empathisch, durven voor hun mening uit te komen en hebben vooral veel gevoel voor onze planeet. Iets wat ik bij mijn eigen generatie nog wel eens mis. En dat ik aan de vorming en ontwikkeling van die nieuwe positieve generatie een steentje kan bijdragen, daar haal ik veel voldoening uit. Dan is de cirkel rond.