De tijd vooruit

Nadat ik het thema voor mijn masterthesis had ingeleverd, werd ik door mijn professor uitgenodigd voor een persoonlijk gesprek. Dat vond ik eerst niet eens zo vreemd, ik ging ervan uit dat we allemaal op auditie moesten komen. Dat was niet zo. Geen van mijn studiecollega's moest naar Frau Professor Dokter Zanger. Huh?

Té vooruitstrevend
Het gesprek was kort en de conclusie niet zo leuk, mijn thema was namelijk afgekeurd. De reden? Mijn onderwerp was té vooruitstrevend. Er was niemand op de universiteit bij de leerstoel marketing die mijn begeleider kon zijn. Niemand was voldoende op de hoogte over robotica. Daarbij was het volgens haar ook nog toekomstmuziek voordat er daadwerkelijk robots ingezet gaan worden.

Dáár wilde ik het over hebben. Dát was mijn thema waar ik notabene al een jaar over nadacht en boeken over las. De kansen en bedreigingen van de inzet van robots in de hospitality branche en bij evenementen. Ik zou dit in kaart brengen door over de wereld te reizen en de interactie tussen robots en gasten te observeren en mensen te interviewen.

Mens versus robot
Ik was wel even uit het veld geslagen moet ik zeggen. Ik had er echt al veel tijd in gestoken en was ook oprecht blij met mijn onderwerp. Ik vind het namelijk reuze spannend om te zien hoe we robots kunnen inzetten en hoe de mens er vervolgens op reageert. Ik zal een voorbeeld geven. In Japan worden al enige tijd "zorgrobots" ingezet. Over het algemeen worden die zorgrobots ook al goed geaccepteerd. Er is onderzoek gedaan en patiënten vinden het geen probleem als de robot "technische handelingen" verricht zoals het meten van de temperatuur of bloeddruk en het toedienen van medicijnen (waarbij de robot trouwens significant minder fouten maakt dan de mens). Problematisch voor de patiënt wordt het echter als de robot ingaat op persoonlijke gevoelens en bijvoorbeeld vraagt: "Hoe voelt u zich vandaag?" Dat soort dingen willen we blijkbaar nog niet bespreken met een robot.

Enfin. Ik zag daar wel wat paralellen met de hospitality industrie. Mijn professor daarentegen was niet te overtuigen. Ook al had ik tegenargumenten dat er op cruiseschepen van Royal Caribbean cocktailshakerrobots zijn die prima blijken te functioneren. En dat er in Tokyo een hotel is dat gerund wordt door robots.

Ik weet niet of ze me niet geloofde, maar ze was in elk geval niet te overtuigen en dus moest ik "terug naar Nederland" en nadenken over een nieuw thema. Ben je benieuwd naar het vervolg hiervan? Nou, ik ook en ik hoop dat ik er de volgende keer dat ik blog al een ei over heb gelegd. Maar weer eens mijn creativiteit inzetten.