Pasen

“Mama, we moeten er toch wat van maken." Ik probeerde mijn moeder te activeren om met de paasdagen wat te organiseren. De eerste keer Spanje zonder mijn vader viel haar zwaar. “Wat gaan we dan doen?"

Aiertietschen
Nou, het werd "Aiertietschen", een in onze thuisstad leuke paasactiviteit voor jong en oud. En bijzonder laagdrempelig ook nog. Want wie kan niet zolang twee eieren tegen elkaar aantikken totdat er één iemand overblijft die nog een intact ei heeft? Je kunt meerdere rondes spelen en er is uiteindelijk één winnaar. Genoeg dramaturgie voor een mooie beleving, vond ik.

Zo gezegd, zo gedaan. We nodigden onze vrienden, die trouwens verspreid door Europa wonen, uit voor een middag “Aiertietschen". De eerste reacties waren hilarisch; “wat we dan gingen doen met die eieren?", vroegen onze Belgische gasten. “En moet ik dan eigen eieren meenemen?", vroeg een dame van boven de rivieren. Ook onze Zwitserse gast had echt nog nooit hiervan gehoord en vond het reuze spannend.

Mijn moeder vond dat ik ons maar een heleboel gedoe op de hals haalde. “Mama, ik heb een evenementenbureau en een master eventmarketing; ik zal toch nog wel een middagje Pasen met vrienden georganiseerd krijgen", siste ik uiteindelijk een beetje geïrriteerd (ik geef het toe).

Gekleuren eieren
Het werd echter zeker wel spannend. Wellicht heet het daarom “ik krijg het Spaans benauwd", toen we ook bij de vierde Spaanse supermarkt nog steeds geen gekleurde eieren konden kopen. Daar ging ons plan, terwijl alle gasten al toegezegd hadden om te komen. “Mama, ik heb nog nooit een ei gekookt zonder dat het in de pan al kapot sprong. Wat doen we dan nu?" “Koken lukt mij nog wel, maar hoe krijgen we ze ook nog geverfd?", kreeg ik terug.

Lang verhaal... Het kwam goed. We vonden ergens nog 20 verdwaalde eieren en uiteindelijk hadden we een legendarische middag die Eerste Paasdag tijdens het eerste Spaanse Aiertietschtoernooi met Zwitserse, Belgische, Nederlandse, Duitse en een halve Roemeense deelnemer. “Wat heeft u die eieren toch mooi geverfd", zei onze Belgische gast. Zo simpel kan het zijn.