Winterevenement
Winterevenementen zijn een bijzonder fenomeen. Ze zijn bedoeld om consumenten naar de stad te trekken maar ook moeten ze entertainment bieden aan jeugd en jonge volwassenen. Parkstad heeft de laatste jaren nogal wat initiatieven gekend en de positieve uitzonderingen waren gering in aantal. Waarom is het zo moeilijk om succesvol te zijn?
Alles loopt in de soep
Nederland is een “kikkerland". Het weer is wispelturig en soms zelfs ongeschikt voor een groot buitenevenement. Ook Eventief heeft daarin zijn ervaringen. Toen we twee jaar geleden tijdens het Wereld Muziek Concours het WMC Park exploiteerden, lieten een paar regenachtige dagen de boel in de soep lopen. Overkappingen en paviljoens bieden gewoonweg niet voldoende bescherming tegen stromende regen. Bezoekers komen dan niet naar de stad. En in de wintermaanden versterkt nattigheid de kou.
De verwachtingen vooraf zijn voor winterevenementen vaak hoog gespannen. Binnensteden hebben het zwaar. Parkstad kampt met een afnemend aantal winkelende bezoekers en met leegstand. Kerkrade heeft bijvoorbeeld vijftien jaar gewacht op een nieuw centrum. In de tussentijd heeft de wereld een ander gezicht gekregen door online shoppen. Om te funshoppen reizen mensen de hele wereld over. Een evenement kan dat niet zomaar compenseren. In het algemeen kun je met een huis van de kerstman, een schaatsbaan of een winterfestival niet opvangen wat er in jaren is veranderd.
In Parkstad duikelen goede ideeën over elkaar heen. Elk jaar wordt wel ergens het wiel opnieuw uitgevonden. Maar een evenement moet ook de kans krijgen om te groeien en zich aan te passen aan de wensen van het publiek. Initiatiefnemers of organisatoren verdienen de tijd om bekend en herkend te worden, zeker waar wordt afgeweken van standaardoplossingen. Ik realiseer me terdege dat de druk soms groot is door de steeds sterkere invloed van sociale media. Maar ervaring leert dat je een lange adem en realistische verwachtingen moet hebben om succesvol te worden in winterevenementenland.
Een lange adem
Vaak is een evenement niet meteen bij de eerste editie succesvol. Voorbeeld is Pinkpop, in 1970 een eendaags festival met nog geen 10.000 bezoekers. Jan Smeets had moeite om de touwtjes aan elkaar te knopen. Nu komen er jaarlijks meer dan vijftigduizend bezoekers dagenlang naar Landgraaf en laten daar immense bedragen achter. Ook de Valkenburgse kerstmarkt en Winterland in Maastricht laten zien dat stug volhouden tradities kan bouwen.
Dat brengt mij er toe om aandacht te vragen voor een ander, wat meer algemeen punt: vertrouwen van opdrachtgevers en het geduld om te bouwen aan samenwerking zijn essentieel voor het ontwikkelen van succesvolle, meerjarige evenementen. Opnieuw beginnen is makkelijk maar soms ook oneerlijk ten opzichte van de mensen, die hun nek hebben uitgestoken. Het zou mooi zijn als er soms wat meer geduld is om elkaar ruimte te bieden om fouten te herstellen en eventuele financiële schade te compenseren.
Rest mij om onze collega‘s in Heerlen heel veel succes te wensen met Wintertijd. Een format dat succesvol lijkt en hopelijk een lang leven beschoren is. Ik wens jullie een gezond en liefdevol en ook een succesvol 2020 toe.