Meegaan met trends en ontwikkelingen. Zowel in mijn functie als docent van Zuyd Hogeschool als ook in mijn werk als creatief directeur bij Eventief, heb ik het er dagelijks over. We trainen onze studenten om trends te herkennen en toe te passen in de praktijk. We hopen maar dat ze gaandeweg snappen dat vastroesten geen optie is. Bedrijven die niet meebewegen met de tijd, hebben namelijk op termijn geen bestaansrecht.

Ik word zelf regelmatig gevraagd wat dan nu de nieuwste trends en ontwikkelingen zijn in ons vakgebied. Daarom wijd ik deze keer hieraan een blog. Mijn academische achtergrond gebiedt mij te zeggen dat dit vooral mijn waarneming is en niet is gebaseerd op enig onderzoek.

Evenementen worden complexer
Volgens Maarten Schram, de directeur van IDEA, vervullen event professionals steeds vaker de rol van business consultant. Ik kan die uitspraak onderstrepen. Ook mijn klanten vragen me steeds vaker om hen te adviseren hoe hun doelgroep door een live event in beweging komt. Dit is bijvoorbeeld aan de orde na een fusie of een reorganisatie. De kernboodschap moet vertaald worden, de stakeholders betrokken en de doelgroep geanalyseerd. Het worden complexe processen die veel verder gaan dan alleen maar een evenement organiseren. Dit zijn trajecten die veel voorbereiding en inzicht vragen.

Big data
Tijdens de Best of Events in Dortmund twee jaar geleden woonde ik een lezing bij van een specialist op het gebied van Big Data. Ik heb toen eigenlijk voor het eerst begrepen wat je er allemaal mee kunt in mijn branche. Als voorbeeld zal ik een beurs nemen. Normaalgesproken zou de beursorganisatie alle relaties een uitnodiging voor de beurs sturen. Misschien zijn dat in sommige gevallen wel 10.000 of meer uitnodigingen, waarvan uiteindelijk 2 tot 5% van de relaties ingaat op de uitnodiging. Niet erg efficiënt. Dat soort trajecten kunnen beter met big data, want dan sturen we alleen nog maar een uitnodiging naar diegenen die affiniteit hebben met beurzen en interesse hebben in het thema van de beurs. Het resultaat zal zijn dat er veel minder uitnodigingen worden gestuurd met een hoger rendement.

Interactiviteit
Dat is nog steeds mijn paradepaardje. Ik heb er toentertijd ook mijn thesis over geschreven. Bezoekers van een evenement willen zelf actief meedoen. Ze willen best naar een spreker luisteren, maar er vooral ook zelf mee spreken. Ze willen zelf bepalen wat ze eten en drinken en ze willen zelf bepalen hoe hun programma is samengesteld. En als ik dan naar dat programma kijk, dan willen ze liever andere mensen ontmoeten dan deelnemen aan een vastomlijnd programma. De pauzes worden steeds groter.

Wil je een keer live met mij bijpraten over welke trend we bij jouw event kunnen toepassen? Graag zeg ik dan!

Tanja Vornberger
Directeur Eventief

In de hedendaagse wereld van eventmarketing is immersiviteit een sleutelbegrip. We kennen het begrip al lang, Pine & Gilmore benoemden het bijvoorbeeld al in 2000, en toch vind ook ik het lastig om aan klanten of studenten uit te leggen hoe we immersiviteit dan nu kunnen toepassen. Dat is veranderd toen ik in november 2023 tijdens de tentoonstelling van Salvador Dalí in Berlijn werd geraakt door een immersieve beleving. Ja; ik zou het “raken" willen noemen, want ik heb nooit eerder een dergelijke ervaring gehad.

Wat is immersiviteit?
Immersiviteit verwijst naar de mate waarin een ervaring de deelnemer kan onderdompelen in een alternatieve realiteit. Dit kan worden bereikt door het gebruik van technologieën zoals Virtual Reality (VR), Augmented Reality (AR) en Mixed Reality (MR), maar ook door zorgvuldig ontworpen fysieke omgevingen en narratieven (verhalen) die alle zintuigen aanspreken. Het doel is om een gevoel van aanwezigheid en betrokkenheid te creëren dat verder gaat dan traditionele vormen van interactie. De deelnemer wordt als het ware zelf een onderdeel van het gebeuren.

De muur van Harry Potter
Tijdens de tentoonstelling van Salvador Dalí in Berlijn kon je allerlei schilderijen bekijken én er was ook veel informatie over Dalí. Dat hij veel reisde, trouw was aan zijn vrouw Gala en dat hij geïnteresseerd was in wetenschap. Dit kon je ook terug zien in zijn werk. Allemaal leuk en aardig, maar pas echt spannend werd het toen we de mogelijkheid kregen om aan de VR-experience mee te doen. Er stond een teampje “nerds" klaar met de VR-brillen. Ze hielpen ons met het opzetten ervan en we kregen uitgebreide instructies. We moesten niet schrikken; niets van wat we zagen was echt, behalve de reling om je aan vast te houden. We zouden andere mensen zien alsof ze “duikers" waren en onze eigen handen zouden lijken op skeletjes. We moesten ook niet schrikken van dieren of muren die heel dichtbij kwamen. Jaja, dacht ik nog, maak het maar niet zo spannend. Ik ben wel wat gewend. “Als jullie tijd om is, dan zien jullie gouden pijlen die jullie moeten volgen naar de uitgang", werd ons nog nageroepen.

Ik betrad de ruimte en kwam terecht op een varend schip. Achter me brandde een kaars die alsmaar groter werd. Naast het schip liepen olifanten die zo hoog waren als een flat. Hun poten waren stelten. Aan de rechterkant probeerde een kreeft op het schip te klimmen. Ik vond het erg indrukwekkend. Er was muziek en wind en na een paar minuten was ik helemaal gehypnotiseerd. Ik had inmiddels ook mijn partner Rob gevonden en we stonden samen aan de reling van het schip te genieten van het landschap. Waanzinnig mooi. Ik was letterlijk in de surrealistische wereld van Dalí.

We mochten twintig minuten blijven. Ineens zei Rob: “Ik zie de gouden pijlen, ik loop naar de uitgang." Mijn tijd was eigenlijk wat later ten einde, maar ik besloot met hem mee te lopen. Ineens verdween Rob door een muur. Moest ik nu ook door die muur? Was er wel een muur? Ik voelde me net Harry Potter toen die voor het eerst naar platform 9 ¾ moest lopen op King‘s Cross Station, dwars door de muur van perron 9 en 10. De bril ging af. Er was natuurlijk helemaal geen muur en zo kwam er een soft landing na al die indrukken van Dalí. Maar hoe dan ook, ik zal deze experience nooit vergeten en ook niet de naam Salvador Dalí.

Wil je een keer met me sparren hoe we immersiviteit kunnen toevoegen tijdens een evenement of merkactivatie zodat ook jouw organisatie of merk niet meer vergeten wordt? Graag!

Bij Eventief geloven we in de kracht van live communicatie. Dat is niet voor niets de titel van onze brochure. De moderne wereld biedt vele digitale communicatiemogelijkheden, maar niets komt in de buurt van de impact die een persoonlijke ontmoeting kan hebben (lees hiervoor ook deze blog). Daarom kiezen we ervoor om een keer zelf deel te nemen aan een beurs, en wel de horecavakbeurs BBB die op 7, 8 en 9 oktober gehouden wordt in het MECC in Maastricht. Het is een beurs die zich richt op de horecaprofessional en omdat er de Michelinsterren worden uitgedeeld, staat de beurs volop in de belangstelling.

Opvallende stand
Een beurs is naast een event of een merkactivatie een van de live communicatie-instrumenten die je kunt inzetten én als
je dat goed doet, dan wordt het een waardevol marketinginstrument. Voor ons betekent dit dat een “simpele standaard" stand geen optie is. We willen echt een concept neerzetten waardoor we gaan opvallen en scoren. Dus we hebben in
deze drukke tijden dan toch wel een uitdaging.

We hebben ervoor gekozen om deel te nemen aan de “EVENT CONNECT". Dit is een apart gedeelte op de BBB, waar bedrijven vertegenwoordigd zijn die gespecialiseerd zijn in de event industry. We presenteren daar op de eerste plaats onze champagne muur. Dit is een vrij nieuw product waarbij gasten op een interactieve en verrassende manier een
glaasje bubbels krijgen aangeboden. De bedoeling is dat we vervolgens in gesprek komen met de bezoekers en de mogelijkheid krijgen om te vertellen wat Eventief nog meer kan betekenen. Uiteraard presenteren we op de stand ook
ons hospitality team en onze eigen organisatiekracht en expertise.

Partners gezocht
Terwijl Mérou en ik nadachten over de deelname, bedachten we dat we natuurlijk ook andere drankjes of producten
kunnen aanbieden via onze muur. We hadden op die manier namelijk ook al eerder het energiedrankje “Miner Energy" gepromoot in een winkelcentrum.

Omdat we sowieso geloven in partnerships, wilden we voor de BBB partners zoeken binnen ons eigen netwerk voor wie het ook waardevol kan zijn om via onze muur hun product aan te bieden. Zo gezegd, zo gedaan. Na een paar telefoontjes hadden we al twee partners gevonden, namelijk de Chocolate Company en Schrobbelèr. We denken dat dit geweldig gaat werken, omdat we immers hierdoor ook in contact komen met elkaars netwerk.

Maar er is natuurlijk altijd ruimte voor nog meer samenwerking. Hoe meer hoe beter; dus als je ook vertegenwoordigd wilt worden op de BBB, dan kun je graag contact opnemen met Tanja via 06-44276639 of tanja@wijzijneventief.nl.

Wie weet maken we er dan samen een waardevolle beurs van!

Degenen die mijn vorige blog gelezen hebben wachten waarschijnlijk met smacht op het vervolg. Het was een cliffhanger… Ik kan met trots mededelen dat ik met een 8 ben geslaagd voor mijn opleiding Communicatie aan Fontys Hogescholen. Mijn scriptie is goedgekeurd en daarom mocht ik afgelopen maandag op eindgesprek komen. Het thema van dit gesprek was: Wat maakt mij anders dan andere communicatieprofessionals?

Out of the box
Mijn docenten en externe beoordelaar wilden onder andere weten wat mijn plannen zijn voor de toekomst, wat ik tijdens mijn studie heb geleerd al toepas in mijn huidige werk en wat mijn visie op communicatie is. Het voelde als een soort sollicitatiegesprek.

Ik heb het geluk dat ik in principe al een aantal jaar werk. Tot nu toe heb ik me natuurlijk volledig gestort op live-communicatie. Het omzetten van marketing- en communicatiedoelen in live-communicatie concepten. Dit is ook het antwoord op de tweede vraag. Ik heb tijdens mijn opleiding tools gekregen die mij helpen in het creëren van doelgerichte concepten. Out of the box denken. Zo noem ik het altijd.

De toekomst
En wat mijn plannen zijn in de toekomst? Ik ben er door middel van mijn onderzoek vooral achter gekomen dat we niet voldoende vertellen wat wij doen. We doen zo‘n gave dingen die echt uniek zijn in Limburg en zelfs onze vaste klanten weten dat niet allemaal. Ik doel dan op onze eigen matchmakingtool en onze kersverse champagnemuur. Ook de hoge kwaliteit van ons team en de interactieve benadering van merk-activaties zijn uniek in de regio. Maar niet iedereen weet
dit dus. Zo hebben we sinds een jaar het Discovery Museum als klant, en tijdens afspraken en gesprekken moesten wij
nét iets te vaak “Dat kunnen wij ook voor jullie doen" zeggen. Daarom ben ik druk bezig met onze eigen marketingstrategie. Ik heb om te beginnen een nieuwe huisstijl laten ontwikkelen die ook langzaam maar zeker wordt doorgevoerd in bijvoorbeeld een nieuwe website met up- to-date SEO‘s (google zoektermen) en branding van onze auto‘s en materialen. Het is een proces en dit gaat natuurlijk niet in één keer.

Ook heb ik plannen om in de toekomst klanten buiten Limburg te zoeken. Zo heb ik binnenkort al de eerste twee evenementen in Eindhoven: De Robocup en een event voor het salesteam van één van onze klanten. Het smaakt in ieder geval naar meer, want live is waar ik echt in geloof!

PS: Op de foto zie je hoe het leuke hangertje gemaakt wordt dat ik van mijn lieve Eventief-collega‘s heb gekregen! Dank aan Rob Lancohr die het ontworpen heeft.

In oktober 2021 werd ik medevennoot van Eventief. Hoewel dit de juiste keuze voor mij was en ik ontzettend blij ben met waar ik nu sta, was er op dat moment wel een kleine uitdaging. Ik was namelijk nog niet helemaal klaar met mijn studie. Ik studeer Communicatie Management aan Fontys Hogescholen in Eindhoven en in principe hoefde ik ‘alleen nog maar‘ mijn scriptie te schrijven. Maar een scriptie schrijven is, zoals menig HBO/universitaire student weet, geen eitje. Je moet er toch genoeg tijd insteken. Daarnaast werd het ook drukker en drukker in de zaak. Eindstand; de scriptie werd steeds maar weer uitgesteld. Ik twijfelde zelfs even om het er maar bij te laten…

Maar ik was al zo ver gekomen. Ik moest en zou mijn studie afronden. Mijn onderwerp en onderzoeksopzet had ik namelijk al af en dat is toch wel het lastigste van een scriptie. Vier maanden geleden besloot ik om er echt vaart achter te zetten.

Onderzoek
Gelukkig mocht ik mijn scriptie voor Eventief schrijven. En wat heb ik onderzocht? Het afgelopen jaar hebben Tanja, Félipe en ik veel nagedacht over welke richting we op willen met Eventief. Willen wij ons meer richten op het uitzenden van het hospitalityteam, of willen we gaan voor de partnerschappen met mooie merken waar wij strategisch voor kunnen meedenken en écht waarde kunnen toevoegen? Het laatste is waar we vooral energie van krijgen en waar we voor willen gaan. Maar hoe moeten we ons in deze markt positioneren? Hoe weten klanten ons daarvoor te vinden? Hoe kunnen we ons onder-
scheiden van de concurrent? Daar kun je wel een onderzoek op loslaten.

Het was een proces. Zaken die twee jaar geleden, voordat ik besloot mijn scriptie uit te stellen, op de voorgrond stonden en klanten waar we toen veel voor werkten, staan nu juist op de achtergrond of zijn uit het zicht verdwenen. De branche is ook seizoensgebonden.

Tijd voor actie
We merken nu al dat we bruikbare inzichten uit het onderzoek hebben gehaald. We hebben dan ook niet gewacht met implementatie tot het onderzoek en het daar bijbehorende advies af is. Zo hebben we al een nieuwe huisstijl laten maken, nieuwe producten (onder andere een prachtige champagnemuur) gelanceerd en zijn we al hard aan het werken aan een nieuwe website met geoptimaliseerde SEO‘s (Google zoekwoorden). Ik hoop trouwens deze website volgende maand te kunnen lanceren en deze samen met het nieuws te brengen dat ik eindelijk geslaagd ben. I keep you posted, fingers crossed.

“Dit was het mooiste feest waar ik ooit geweest ben!", kreeg mijn moeder als opmerking terug van een van haar gasten. Mijn moeder en ik keken elkaar een beetje verdwaasd aan. Natuurlijk vonden wij het ook een super geslaagde avond én hadden het reuze naar onze zin. Maar we hadden heus wel een keer een even leuk, of misschien wel nog leuker feest of evenement bijgewoond.

Beleving
De tachtigste verjaardag van mijn moeder was voor onze familie, en dus ook voor ons bedrijf Eventief een hele happening. We hebben dat conceptmatig georganiseerd en vormgegeven alsof het een professioneel evenement was voor een van onze opdrachtgevers. Compleet met een hostess die de gasten ontving, de jas aannam en de gasten doorverwees naar onze nieuwe levende champagnemuur. Er stond een horecabrigade van vier medewerkers klaar en in de feestruimtes was alles versierd in een touch of red en het beeldmerk dat ontworpen was voor mijn moeder. Er was een videohoek ingericht met doorlopende storytelling van de jarige: mijn moeder Marlies, die al 80 jaar als een dancing queen door het leven danst, genoot ervan. Aangepaste live muziek en een optreden van ex-danseressen van het Ballet Kirchröatsjer Meëdsjer, maakten het compleet.

Comeback
Juist dat optreden - een laatste dans van het Ballet KM - was het hoogtepunt. En niet alleen voor mijn moeder, maar vooral ook voor onszelf. Ruim 10 jaar na dato hebben we nog een keer geknald voor publiek. Maar wat was nou het allerleukste daarvan? Dat we zelf zoveel lol hadden. Met name tijdens de repetities hadden we ontzettend veel plezier. Alsof we nooit gestopt waren. En toen ik tijdens een van die repetities van afstand naar de groep keek, dacht ik: dit willen beslist nog meer mensen zien.

Uiteraard zijn we niet meer 25 jaar oud, maar dat waren de Rolling Stones ook niet tijdens hun laatste tournee. En we hebben ook niet meer maatje 36, maar is dit niet in deze tijd van inclusiviteit juist wat we willen? Dat iedereen kan meedoen... Ik heb er wel ideeën over hoe we dit kunnen aankleden. Stylish, pittig en elegant moet de choreografie worden.

Maar ik wil eigenlijk wel eerst de mening van mijn lezers. Is het aan de orde? Is een revival van het Ballet Kirchröatsjer Meëdsjer een goed idee? En wat zou het publiek dan willen zien? Ik denk dat ik maar eens een poll ga maken. Laten we de opinie pijlen van het Limburgse volk.

Wordt vervolgd…

Ik heb een tijd geleden een blog geschreven over interactiviteit. Over de voordelen die ontstaan als gasten bij een evenement betrokken worden. Deze keer wil ik het hebben over co-creatie. Dat gaat net een stukje verder en is trouwens niet alleen hot in de eventbranche, maar wordt ook bij andere producten of diensten ingezet door marketeers.

Gasten bij keuzes betrekken
De meest simpele vorm is nog steeds vragen wat iemand wil eten of welke muziek hij/zij wil horen. Zo simpel als wat en helemaal niet nieuwerwets of ingewikkeld, want we deden dit al decennia geleden voor het kerstmenu of in de discotheek. En het is nog steeds doeltreffend. Gasten voelen zich gehoord en worden mede-eigenaar van het evenement. Marketeers noemen dit dus co-creatie, want je geeft klanten de gelegenheid om samen met jou waarde te creëren (Osterwalder & Pigneur 2019).

Grote merken zoals LEGO en Lay's passen dit veelvuldig toe. Mensen verzinnen nieuwe LEGO figuren of smaakjes voor nieuwe chips. Andere klanten kunnen dan online stemmen op deze nieuwe creaties en er komt een winnend ontwerp. De traffic die daarbij ontstaat op de diverse kanalen is niet te onderschatten en misschien nog wel belangrijker dan de nieuwe smaak chips.

Zakelijke events
Maar terug naar onze branche. Hoe kun je dan co-creatie op een goede manier inzetten? Bij muziekfestivals wordt aan het publiek gevraagd welke line-up wenselijk is. Dat ligt voor de hand en wordt goed ontvangen door festivalgangers. Maar hoe kun je dat dan bij een zakelijke evenement aanpakken? Hoe kun je zakelijke gasten animeren om mee te doen aan een World Café, een hackathon of een fishbowl. Daar heb ik een interessant artikel over gelezen op de site van eventplanner. Het zijn goede tips; als je me een bericht stuurt, dan deel ik het artikel graag met je.

Op vrijdag 5 april wordt mijn moeder 80 jaar. En uiteraard kan ik het dan niet laten om ook te doen aan co-creatie. Ik kan niet alles hier verklappen, want dan weet ze al wat er gaat gebeuren, ze leest immers elke keer mijn blog... Maar mam, ik kan je één ding verzekeren: we hebben vooral ook zelf heel veel plezier gehad bij het mee creëren van jouw feest.

Wordt vervolgd.

Terugdenkend aan de carnaval die wij net hebben gehad, herinner ik me een gesprek dat ik, inmiddels trouwens heel wat jaren geleden, had met een cruise director van het schip waar ik toen op danste.

Die Heimat
Angelo Croci vroeg aan me waar we eigenlijk vandaan kwamen. Hij hoorde soms Duitse gesprekken, soms Nederlandse en soms iets dat hij helemaal niet kon thuisbrengen. Ik begon enthousiast te vertellen over ons thuisstadje Kerkrade en daar had hij natuurlijk nog nooit over gehoord. Dus ik legde uit: een middelgrote gemeente in het uiterste zuiden van Nederland. Ik vertelde over onze hechte community met de grote troeven die we toen nog hadden. Roda JC dat toentertijd Eredivisie en zeer regelmatig Europees voetbal speelde, over ons unieke “Wimbledon" van de blaasmuziek (het Wereld Muziek Concours) en natuurlijk ook over onze fantastische carnaval. Vasteloavend noemen we dat in ons Ripuarisch dialect, legde ik hem geduldig uit.

“Maar", zei ik, “dat is voor jou misschien maar moeilijk te begrijpen, want je hebt waarschijnlijk nooit carnaval gevierd."
Hij keek me opmerkelijk aan, glimlachte, en vroeg of carnaval in Venetië, Rio de Janeiro en Keulen ook meetelde. Of hij dan toch een carnavalist kon zijn? Het werd een interessant gesprek. Ik leerde veel die avond. Vooral dat ik niet te snel een grote mond moest opzetten en zeker niet allerlei ongefundeerde conclusies moest trekken.

Het Carnaval van Venetië
Carnaval in Venetië gaat terug tot 1268 en was oorspronkelijk bedoeld als een feest om het begin van het voorjaar in te luiden. Het is inmiddels één van de grotere culturele festivals van Italië en uiteraard nog net wat beroemder dan de vasteloavend in Kerkrade.

Traditioneel worden de festiviteiten geopend op het Canal Grande en een van de hoogtepunten is het jaarlijkse Il Volo dell‘Angelo waarin de ‘engel‘ vliegt van het San Marcoplein naar het Domplein. Ze eten een soort oliebol die ze dan “frittelle" noemen en net als bij ons is het feest op Aswoensdag dan toch helemaal voorbij. Kenmerkend zijn de mooie maskers die de feestgangers dragen. Deze waren oorspronkelijk bedoeld om de sociale status te verbergen, zodat men zich tijdens de feesten lekker kon laten gaan en misdragen. Aha, daar zag ik dan toch weer wat overeenkomsten met onze eigen vasteloavend.

Wil je een keer een gemaskerd bal organiseren? Laat het ons weten, want daar helpen we je graag bij. Je hoeft je dan uiteraard niet te misdragen.

Terugdenkend aan de carnaval die wij net hebben gehad, herinner ik me een gesprek dat ik, inmiddels trouwens heel wat jaren geleden, had met een cruise director van het schip waar ik toen op danste.

Die Heimat
Angelo Croci vroeg aan me waar we eigenlijk vandaan kwamen. Hij hoorde soms Duitse gesprekken, soms Nederlandse en soms iets dat hij helemaal niet kon thuisbrengen. Ik begon enthousiast te vertellen over ons thuisstadje Kerkrade en daar had hij natuurlijk nog nooit over gehoord. Dus ik legde uit: een middelgrote gemeente in het uiterste zuiden van Nederland. Ik vertelde over onze hechte community met de grote troeven die we toen nog hadden. Roda JC dat toentertijd Eredivisie en zeer regelmatig Europees voetbal speelde, over ons unieke “Wimbledon" van de blaasmuziek (het Wereld Muziek Concours) en natuurlijk ook over onze fantastische carnaval. Vasteloavend noemen we dat in ons Ripuarisch dialect, legde ik hem geduldig uit.

“Maar", zei ik, “dat is voor jou misschien maar moeilijk te begrijpen, want je hebt waarschijnlijk nooit carnaval gevierd."
Hij keek me opmerkelijk aan, glimlachte, en vroeg of carnaval in Venetië, Rio de Janeiro en Keulen ook meetelde. Of hij dan toch een carnavalist kon zijn? Het werd een interessant gesprek. Ik leerde veel die avond. Vooral dat ik niet te snel een grote mond moest opzetten en zeker niet allerlei ongefundeerde conclusies moest trekken.

Het Carnaval van Venetië
Carnaval in Venetië gaat terug tot 1268 en was oorspronkelijk bedoeld als een feest om het begin van het voorjaar in te luiden. Het is inmiddels één van de grotere culturele festivals van Italië en uiteraard nog net wat beroemder dan de vasteloavend in Kerkrade.

Traditioneel worden de festiviteiten geopend op het Canal Grande en een van de hoogtepunten is het jaarlijkse Il Volo dell‘Angelo waarin de ‘engel‘ vliegt van het San Marcoplein naar het Domplein. Ze eten een soort oliebol die ze dan “frittelle" noemen en net als bij ons is het feest op Aswoensdag dan toch helemaal voorbij. Kenmerkend zijn de mooie maskers die de feestgangers dragen. Deze waren oorspronkelijk bedoeld om de sociale status te verbergen, zodat men zich tijdens de feesten lekker kon laten gaan en misdragen. Aha, daar zag ik dan toch weer wat overeenkomsten met onze eigen vasteloavend.

Wil je een keer een gemaskerd bal organiseren? Laat het ons weten, want daar helpen we je graag bij. Je hoeft je dan uiteraard niet te misdragen.